نخبگان بلوچ و ضرورت توسعه و تولید دانش فرهنگی

 اگر گذری به مطالب اخیر من داشته باشید متوجه مطرح شدن دغدغه برای ورودی جامع تر و هدفمندتر از سوی اهل اندیشه،قلم و فرهنگ برای توسعه و بهبود شرایط موجود جامعه بلوچستان خواهید شد. اهمیت و نقش اساسی که نخبگان بلوچ می توانند در توسعه فرهنگی و اجتماعی جامعه بلوچستان ایفا کنند، غیر قابل انکار است. بیان دیدگاه های دوستان بیشتر به صورت خصوصی و در پرده چنین حسی را به من داد که ابزار شروع کار را در اختیار داریم و تنها دل مشغولی،فراهم شدن بستر و شرایط مناسب برای ورود به کار گروهی به صورتی گسترده تر با بازده بیشتر می باشد.این نکته را باید متذکر شوم،در بحث های گذشته ام، ورود به عرصه کار فرهنگی با نگاهی هویتی و رنگ و لعابی بومی را مد نظر داشتم.به تعریفی دیگر تولید دانش فرهنگی و اجتماعی بر مبنای ارزشهای هویتی بلوچ.که در یادداشت های بعدی به آن خواهم پرداخت.

وقتی به مرور مطالبی که در وبلاگم به اشتراک گذاشته ام می پردازم،پرسش های مطرح شده زیادی را می بینم. و تا حدودی از عکس العمل و پاسخ دوستان رضایت دارم، اما هنوز قانع نشده ام که نپرسم و پاسخ نگیرم،در این مجال پرسشی نه چندان جدید را مجدد مطرح می کنم.

آیا اینکه در وبلاگ ها،سایت ها،کلوپ های اجتماعی مجازی و یا حتی در فضای غیرمجازی و جمع های دوستانه،مهمانی ها و ... از بلوچ و بلوچستان بگوییم.و آنگاه در میدان عمل بدون به کار بستن استراتژی خاص،شاهد سپری شدن ایام به روال گذشته باشیم،دردی از ما دوا می کند؟

پاسخ هایی در تایید یا رد محاسن و معایب دنیای مجازی و فن آوری ارتباطات شنیده ایم لازم به توضیح است،نمی خواهم در مورد اهمیت یا عدم اهمیت این فناوری قضاوت کنم. واقعیت این است که رشد دنیای مجازی،فناوری اطلاعات و ارتباطات فراتر از اراده و ما قرار دارد.

صحبت در مورد خودمان و ابزارهای پیش رویمان است،تا جایی که اقتضای این فضا بوده آشنایی به وجود آمده و شناختی نسبی از تفکرات،اندیشه و احساسات یکدیگر به دست آورده ایم،همچنین از پتانسیل ها و استعدادهای بالقوه دوستان تا اندازه ای مطلع شده ایم. کسب جایگاهی که هرگز نتوانسته ایم بدست بیاوریم و گذشته نه چندان مطلوب جمع حاضر را در دنیایی مجازی به قلم فرسایی و جمع بیشتری را در خارج از این وادی به بحث و تفکر وا داشته است. پس این نجواها به راحتی به گوشمان رسیده است که کاری باید کرد و گامی برداشت.گام اول را برداشته ایم،اما بسیاری چشم انتظار به راه افتادن این نسل هستند،نسلی که نوشتن آغار کرده و سالهاست که می نویسد. هدفمند یا بی هدف،از روی تکلیف و شاید عادت! گاهی سرخورده می شود وگاهی سر ذوق می آید،گاهی تنها می ماند و گاه در احاطه جمع، میداند که چه می خواهد و نمیداند که چگونه بخواهد!

بدون شک یکی از خواسته های نسل پیشگام بلوچ (اندیشمند،اهل علم،جوانان خلاق، نخبگان وفرهیختگان) تاثیرگذار بودن در معادلات اجتماعی است.آنچه امروز اهمیت دارد این است که ما بتوانیم با دقت و موشکافی به شناخت و تحلیل سازوکارهای ظریف دست یابی به چنین جایگاهی بپردازیم و به خصوص از امکاناتی که در دسترسمان است استفاده کنیم.برای تحقق یافتن این امر نیاز به افزایش و گسترش رسانه،ارتباطات و مهارت ها وجود دارد، مهارت هایی که بدون آنها لزوما ما حاشیه ای شده و نمیتوانیم تاثیری بر روند مسائل داشته باشیم.

نویسنده:نوهان