تجزیه طلبی٬ دستاویزی برای هژمونی غرب

اگر اندکی با روشن بینی به تاریخ بنگریم در میابیم که همیشه کشورهای پیشرفته برای توسعه قدرت خود تا توانسته اند به منابع کشورهای ضعیف تر دست درازی و از آن منابع مجانی به سود خود بهره برداری می کنند. از طرفی در مواقعی که در کشور قربانی مردم به وسیله گروه های آزادی خواه و یا دولت در برابر خواسته نامشروع آنان ایستادگی کند، با قدرت نمایی تسلیحاتی و حمله نظامی بر آن کشور تسلط پیدا کرده و به چپاول ثروتهای خدا دادی آنها  می پردازند.ایران نیز در طول تاریخ از گزند اینگونه تعرضات بی بهره نبوده و از سالیان دور تاکنون همواره تلاش کرده اند با بکار گیری روش­های مختلف به آن تعرض کنند.

از بهترین حربه هایی که سلطه جویان همواره به آن متوصل می شوند اختلاف اندازی میان اقشار مختلف جوامع است. در ایران نیز به دلیل وجود قومیت های مختلف؛ همواره دسیسه های متنوعی را شاهد هستیم زیرا تفاوت نظرها و خواسته های اقوام که در بیشتر موارد همراه با تحریک تعصب قومی-نژادی همراه است، بستر مناسبی را برای جولاندهی فراهم می کند.

در تمامی جوامع اختلاف نظر و حتی در یک خانواده چندین نوع نظریه وجود دارد اما تمامی این افراد با سلیقه ها و نظرهای مختلف زیر سایه مدیریت یک نفر مشغول به زندگی هستند و در واقع اگر چنین نباشد بی نظمی فضای خانه را فرا می گیرد.

در ایران اقوامی همچون بلوچ٬ کرد٬ ترک، لر، ترکمن٬ فارس و... حتی در کنار اقلیت های دینی مسیحی، کلیمی، زرتشتی، یهودی و ... در کنار یکدیگر زیست می کنند اما همگی در یک کشور و در سایه ی یک حکومت.

این شکل از زندگی امکان امرار معاش هر نوع قشری با گرایش های ضعیف و قوی را فراهم می کند که زمینه سوء استفاده مغرضان نیز می تواند باشد.

نمونه این جریان را در برخی به ظاهر روشن فکران قوم بلوچ که در حقیقت نا آگاهان زمانه هستند، می توان دید. هژمونی کشورهای غربی و به اصطلاح مدافعان حقوق بشر هم بر همین اساس طرح ریزی شده و تلاش می کنند با جدا کردن افراد از یکدیگر و طبقه بندی آنها به ضعیف و قوی٬ برتر و پایین تر و تغییر الگوی زندگی بر آنها مسلط شده و حکمرانی کنند .

تجزیه طلبان بلوچ از نمونه هایی هستند که در دام  نقشه های نا مطلوب توسعه طلبی غربیان افتاده و شرف و هویت خود را گم کرده اند و شتابان بسوی اهداف تعیین شده اربابان غربی شان در حرکتند . نکته ای که باید به این افراد گوش زد کنم اینست که اینگونه اعمال برای یک جامعه در حال توسعه نه تنها سودی ندارد بلکه عواقب بسیار خطرناکی از جمله تضعیف هویت٬ بروز جنگ داخلی٬ تغییر الگوهای زندگی به الگوهای تحمیلی٬ ایجاد روحیه بی تفاوتی نسبت اقشار مختلف و هزاران اتفاق ناخوشایند دیگر را به بار خواهد آورد.

اگر با منطق به کشور های تجزیه شده که دارای ثروتهای غنی هستند بنگریم مشاهده می کنیم که اکنون زیر بار خفت و خواری نمی توانند کمر راست کرده و فقر، گرسنگی و ناهنجاریهای مختلف اجتماعی شرایط زندگی را برایشان تنگ کرده تا جایی که برای بدست آوردن لقمه ای نانی به جان یکدیگر افتاده و به یکدیکر متعرض می شوند. این شرایط را همان اندیشه ای برای ایشان رغم زده که اکنون با رنگ و لعابی دیگر بر بام اندیشه های تجزیه طلبان قوم بلوچ نشسته و فرماندهی می کند.

بیائید برادرانه و با حمایت یکدیگر از آنچه داریم حراست کنیم تا نسلهای آینده که از وجود من و شما پا به این دنیا می گذارند با مطالعه تاریخ ابراز انزجار نسبت به گذشته شان نکنند و تاریخ را ننگین برای خود ندانند. وظیفه داریم تلاش خود را برای آرامش نسلهای آینده مهیا و رفاه اجتماعی که بر خواسته از کار و تلاش خودمان است را برایشان ایجاد کنیم.

25 مهر 1390 شمسی

نویسنده:عرفان عزیزی

[e-mail]