چرا حزب مردم بلوچستان از ابراز حقیقت میترسند ؟

  حزب مردم بلوچستان: اطلاعات رژیم آقای رازگوی بلوچ و صدیق حسین زاده را تهدید به قتل نمودند.

آقای رازگوی بلوچ و صدیق حسین زاده :نیروهای افراطی تبلیغ جماعت سنی مارا تهدید کرده نه اطلاعات و یا دیگرسازمانهای دولتی

حزب مردم بلوچستان:شمارا اطلاعات تهدید کرد

آقای رازگوی بلوچ و صدیق حسین زاده :با چه زبانی بگیم که بفهمید, نه مارا تبلیغ جماعتیهای عقب مانده ذهنی تهدید کردند.

حزب مردم بلوچستان:نه اینطور نیست

آقای رازگوی بلوچ و صدیق حسین زاده : شما سر پیازی یا ته پیاز که اینجا واسه خودت جواب میدی؟؟؟

دروغ یک پدیده سایکولوژیکی است که پیدایش آن به تاریخ انسان اجتماعی میرسد

چرا دروغ میگوییم؟ روانشناسان به ما میگویند که به این دلیل دروغ میگوییم که از عواقب گفتن حقیقت بیم داریم.در حال حاضر د روغ گویی در حزب مردم بلوچستان به یک فرهنگ تبدیل شده است که تمام اعضای این حزب از آن برای پیش برد کار خویش استفاده می کنند.دروغ گفتن نه تنها رفتاری ضداجتماعی است، دروغگوها معمولاً خودشان هم ضداجتماع می‌شوند. اگر دور و بر کسانیکه به آنها دروغ گفته‌اند باشند، از آن آدم‌ها کم‌کم متنفر می‌شوند. حتی ممکن است آنها را مقصر مشکلات خودشان بدانند. جای تعجب نیست که دروع روابط کاری، ازدواج و دوستی‌های شما را خراب کند. اگر دروغی از شما فاش شود، اعتبار و آبروی شما به زیر صفر خواهد رفت. به خاطر همین از دست دادن اعتبار و دوستان است که افراد دروغگو دچار افسردگی می‌شوند.

ویکتورهوگودانشمند فرانسوی بر این پندار بود که:« الماس را جزدر قعرزمین نمیتوان یافت وحقیقت را جزدر اعماق فکرنمیتوان کشف کرد» در این شاید هیچ جای شک و تردید وجود نداشته باشد که راستگوئی یکی از صفات برجسته وهمآهنگ با سرشت آدمیان است.هر انسان بالقوه مایل است راست بگوید وبه همین ترتیب سخنی را که از دیگران میشنود راست تلقی نماید.ولی در طرف مقابل پدیده راست، پدیده دروغ قرار دارد که بازار آن اکًثرا گرمتر از راست است واز طریق مراجع مختلف به آن مشروعیت داده میشود. این پدیده علل وعوامل زیاد دارد که عمده ترین آنها عبارتند از فریب دادن دیگران ، اجتناب از درد سر« یک نی وصد آسان»، برای کسب موقف ومقام، سادیزم ، حسادت، تظاهر، ضعف وکمبودیهای اخلاقی وغیره میباشند.

دروغ و دروغ گویی یک نوع خودفریبی و دیگر فریبی است که انسان های دروغ گو با توسل به آن می خواهند که کمبودی های شان را پر نموده و برای مدت کوتاهی سخن خویش را به کرسی بنشانند و موقعیت خود را حفظ نمایند.

رو آوردن به دروغ و دروغ گویی در سازمانهای سیاسی عوامل گوناگونی دارد؛ به طور مثال احساس ناتوانی اشخاص در اجرای مسئولیت و امور زنده گی یکی از دلایل رو آوردن به دروغ گویی است که در این نوع دروغ گویی شخص می خواهد با گفتن دروغ، شخصیت و موقف خویش را در میان مردم حفظ نماید که البته این نوع حفظ نمودن، حفظ کوتاه مدت به اصطلاح«کلوخ گذاشتن و از آب تیر شدن» است زیرا با دروغ نمی شود پایه و اساس یک شخصیت واقعی را بنا نهاد. 

نویسنده :عبدالله بلوچ

باز نشر از وبلاگ بلوچ بیدار

خط ما از اپوزیسون جداست

  سایتی که گویا وابسته به یکی از احزاب اپوزیسیون است در آخرین پست ارسالی که بر  روی خروجی سایت خود قرار داده از تهدید به قتل وبلاگ نویسان بلوچ توسط برخی از نهادهای دولتی خبر داده و متاسفانه تهدیدهای اطرافیان عضو شورای نیکشهر و مطلبی که من در نقد آن نوشته بودم را به وزرات اطلاعات ربط داده است که جا دارد  ضمن تکذیب این خبر توضیحاتی را در این خصوص جهت تنویر افکار بلوچ داخل نشین و خارج نشین ارائه نمایم.

اول اینکه من در طول بیش از 10 سال فعالیت رسانه ای هیچ وقت و از طرف هیچ نهادی نه تحت فشار بوده ام ، نه تهدید شده ام ، بلکه خود بارها چه به صورت شفاهی و چه به صورت کتبی و در بسیاری از مطالبم هم اشاره کرده ام که علی رغم داشتن خط و مشی انتقادی نسبت به برخی از مسائل در چهارچوب قانون حرکت کرده و ضمن پایبندی به اصول قانون اساسی ، معتقدم جامعه بلوچ می تواند از ظرفیت های موجود در قانون اساسی به نحو احسن و به نفع خود استفاده نماید.

قبول دارم که برخی مواقع از طرف برخی از جریان های افراطی تعبیض هایی بر مردم بلوچ تحمیل می شود، ولی این را هم باید قبول کنیم که افراط در هر دو طرف هست. البته این گونه هم نیست که نتوانیم و یا نتوانسته باشیم صدای اعتراض خود را به گوش مسئولین برسانیم و همیشه هر جا مشکل و تعبیضی اگر بوده ،‌ حتما" اعتراض اهل قلم بلوچ هم بوده و در بیشتر مواقع هم مسئولین به اعتراض پاسخ مثبت داده و رفع تعبیض هم شده است.

پس می توان نتیجه گرفت که خط ما از اپوزیسون جداست، زیرا آنها خود را در مقابل نظام می بینند ولی ما بر عکس آنان معتقدیم می شود با اصلاح و نقد از درون جامعه بلوچ و استفاده از تمامی ظرفیت های قانون اساسی به سر منزل مقصود رسید.

حقوق بشر برای غرب ابزار خدعه و نیرنگ است

  رئیس قوه قضائیه، حقوق بشر را ابزاری در دست غربی ها برای خدعه و نیرنگ خواند.

آیت الله صادق آملی لاریجانی در سومین نشست تخصصی حقوق بشر با عنوان «حقوق بشر، اسلام و غرب» با اشاره اعلامیه جهانی حقوق بشر گفت: عده ای اعلامیه ای را نوشته اند که اساس آن لیبرال دموکراتیک است و ما یا بی توجه به آن ملحق شده ایم یا پیوست های آن را پذیرفته ایم که البته باید توجه داشته باشیم که آیا این موارد، نگاه درستی است یا خیر.

رئیس قوه قضائیه یادآور شد: دنیای غرب با مباحثی که درباره حقوق بشر مطرح می کند به صورت خفی در حال تحمیل معیارها و نرم هایی به ماست و این اولین برخورد ما با دنیای غرب است.

مطالعات قومی، پیشینه، موقعیت کنونی و چشم انداز آتی آن در ایران

  پیش از هر چیز و به عنوان مقدمه شاید لازم باشد که به ابهامی واژگانی در زمینه مطالعات قومی اشاره کنیم: ما این واژه را در برابر اصطلاح ethnic studies در انگلیسی و études ethniques در فرانسه به کار می‌بریم. در حالی که گاه واژگان اتنولوژی و اتنو گرافی را نیز در فارسی به «قوم شناسی» و «قوم نگاری» ترجمه کرده‌اند. لازم به ذکر است که هر چند پیشوند « ethnos» لاتین و یونانی را در فارسی باید به قوم ترجمه کرد ولو اینکه معانی این دو لزوما یکی نیست، اما دو مورد استثنای تقریبا مورد اجماع نیز وجود دارد و آن «مردم شناسی» و «مرم نگاری» است که در هر دو مورد، «مردم» به جای اتنوس آمده است.

در سایر موارد در زبان فارسی ما اتنوس و ترکیب‌های آن را با «قوم» ترجمه می‌کنیم برای نمونه ازدانش قومی (ethnoscience)، قوم گیاه شناسی (ethnobotany)، قوم روانپزشکی (ethnopsychiatry) و… استفاده می‌کنیم.

از الماس های سردار مدحی تا خیرات اولاف پالمه

  با افزایش تدریجی تنش بین جمهوری اسلامی و غرب، برخی از محافل "با تجربه" اپوزیسیون برونمرزی نیز برای ارائه آلترناتیو، آموزش و تشکیل "دولت در تبعید" به یارگیری و جذب شخصیت های شناخته شده و جلب توجه "محافل تصمیم گیری" کـُنش و تلاش های خود را دوچندان کرده اند. طبیعتاً میزان موفقیت این گروهها، حداقل در مراحل اولیه یارگیری، بستگی به پشتوانه مالی و هـُنر آنان برای جلب سرمایه از منابع متعدد و ارائه تسهیلات و امکانات کافی برای شرکت کنندگان در ائتلافات محتمل آتی دارد. تلاش برای همسو نمودن نحله های مختلف سیاسی و طیف های متفاوت اجتماعی و فعالان مدنی یک ضرورت سیاسی معطلی است که اهتمام ورزیدن به آن وظیفه همه آزادیخواهان راستین می باشد. در حین حال این گونه تلاش ها باید دمکراتیک، کثرتگرا، ملی، شفاف و مبرا از پروسه های کرزای گرایی و چلبی سازی باشد.

مدعیان صلح چرا ساکتید!

  بسیج دانشجویی دانشگاه امام صادق-ع- طی نامه ای به کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل از وی خواست تا اقدامی شایسته برای احقاق حق دانشمندان هسته ای ایران بکند.

بسیج دانشجویی دانشگاه امام صادق-ع- درباره ترور شهید احمدی روشن و سایر دانشمندان هسته ای کشورمان نامه ای را نسبت به نقض آشکار حقوق بشر به خانم پیلای کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد ارسال کرد.

متن نامه بدین شرح است:

سرکار خانم ناوی پیلای

کمیسرعالی حقوق بشر سازمان ملل:

همان گونه که مستحضرید جمهوری اسلامی ایران به پشتوانه جامعه علمی خویش و حمایت مردم این کشور درصدد است تا از انرژی هسته ای به صورت کاملا صلح آمیز و مسالمت آمیز استفاده نماید.

در این میان علی رغم تحریم علمی جمهوری اسلامی ایران، دانشمندان و دانشجویان آن، با همت متخصصان این رشته ما توانسته ایم به موفقیت های چشم گیری در حوزه انرژی صلح آمیز هسته ای دست یابیم.

حامیان جندالله و ننگ هم‌پیمانی با موساد و سیا

  در روزهای گذشته گزارش مجله آمریکایی فارن پالیسی درباره ارتباط سازمان جاسوسی اسرائیل (موساد) با گروهک جندا… و استخدام و تجهیز این گروهک برای انجام عملیات تروریستی در ایران، منجر به خبرسازی گسترده‌ای شد و حامیان این گروهک را دچار سردرگمی و نگرانی کرد.

در این میان افراد و گروه‌هایی که نه فقط نقش سخنگویی جندا… در خارج از کشور را بازی می‌کردند، بلکه با کمک‌های مالی، تبلیغاتی و … به این گروهک یاری می‌رساندند، بیش از پیش مشروعیت خود را نزد مردم بلوچستان از دست دادند. گروه‌هایی نظیر حزب مردم و افرادی از جمله: ناصر بلیده‌ای و دکتر غلامرضا حسین‌بر که همیشه سنگ حمایت از جندا… را بر سینه می‌زدند و داعیه دفاع از حقوق مردم بلوچستان را داشتند؛ اینک باید در برابر پرسش‌های بیشمار مردم بلوچستان پاسخگو باشند.

آنگونه که مجله فارن پالیسی ادعا کرده است ماموران موساد به هنگام معرفی خود به افراد جندا… خود را مامور سیا معرفی می‌کردند و با پاسپورت و مدارک آمریکایی به سراغ افراد این گروهک می‌رفتند و مرکزیت عملیات نیروهای موساد شهر لندن بوده است. با این ادعا علاوه بر اینکه سازمان سیا تبرئه نمی‌شود، بلکه ماهیت ارتباط و همکاری نزدیک آن با موساد آشکارتر می‌گردد.

آنچه در گزارش فارن پالیسی به آن پرداخته نشده است، نقش حامیان اروپا نشین گروهک جندا… در وصل کردن موساد و سیا به جندا… و نحوه‌ی هدایت آنان است.

بن بست سیاسی زرمبش در پروسه گلوبالیزاسیون

 در قوانین رایج بین المللی ملت به مجموعه مردمانی گفته می‌شود که در سازمان ملل متحد سرزمینشان به عنوان یک کشور مستقل شناخته شده است. پس در ایران حاکمیت متعلق به تمام ملت ایران است و بلوچ به عنوان بخشی از تشکیل دهندگان این ملت و یکی از اقوام ریشه دار ایرانی می‌تواند خواستار تمام حقوق خود در چارچوب جغرافیای سیاسی ایران باشد.

این موضوعی است که آقای عبدالله سیاهویی از اعضای زرمبش به آن اذعان دارد اما دوست عزیزمان رحیم بلوچستانی را متهم اعتقاد به «سیاست هنر ممکنات است» می‌کنند. گرچه این بینش در ذات خود امری نامطلوب نیست و در قیاس با خیالبافی های سیاسی و افکار ماهوی زرمبش به واقعیت نزدیک‌تر است، اما تحمیل ظنیات خود بر دیگران به دور از اخلاق سیاسی بوده و در چنین حالتی بیجا نیست اگر سلامت سیاسی اشخاص متعلق به حزب مذکور را مورد تردید قرار دهیم.

دفاع هنجارشکنانه از برهنگی زن

  حضور و مشارکت اجتماعی "زن" در بلوچستان برگرفته از فرهنگ بلوچ و آن نیز شکل گرفته همپای با ارزش های شرقی است، فرهنگ عفیف و متمدن بلوچ هیچگاه نمی تواند در جایگاه نقد فمنیستی و برهنگی غربی قرار گیرد.

بلوچستان هرچند در شرایط فرهنگی، سیاسی و اجتماعی متفاوتی قرار گرفته و دوره های امپراطوری و اسلامی را تجربه کرده است، اما همواره تعریف هویت برای این قوم بزرگ آریایی که با تاریخ و تمدن آن تنیده است، زمینه ساز افتخار و پیشرفت بوده است.

اگر در تبیین جایگاه ارتباط و حضور اجتماعی "زن" و ارزش های فرهنگی بلوچ معیارهای اصالت دار و ریشه ای را که در فرهنگ بلوچ حقیقتِ وجود است مورد جستجو قرار دهیم، این تعریف هویتی مورد پذیرش عام و بلامنازع است و در غیر این صورت هرگونه ابهام و غرض ورزی در معرفی هویت "زن بلوچ" عامل انحطاط و حتی سقوط خواهد بود.

تخریب یا تبلیغ اپوزسیون جدایی طلب بلوچ ؟!

  تفکر جدایی طلبی در میان بلوچ از طرف هر که مطرح شده باشد نه جایگاه و نفوذی در جامعه بلوچ ایرانی دارد و نه دلایل و توجیهی منطقی بر آن مترتب است. پس طبعا محکوم به شکست است. اما اخیرا در فضای مجازی به وبلاگ هایی برمی خوریم که گویا قصد مقابله با شعار جدایی طلبی و مبارزه با جدایی طلبان بلوچ را دارند. اما به چه شیوه ای؟ چهره هایی را که بلوچ چندان نمی شناسد و از آنها چیزی نمی داند چنان می کوبند و تخریب می کنند که همه را به طور غریزی کنجکاو می کند بروند بپرسند مگر اینها کیستند و اصلا چه می گویند. آیا همین نوعی تبلیغ ناخواسته و خدمت به این تفکر نامطلوب نیست؟

با وجود آنهمه دلیل در رد افکار جدایی طلبی معلوم نیست چرا اخیرا فرد یا افراد یا نهادهایی اخیرا جهت مبارزه با آنها به شیوه ای نامتعارف روی آورده و در قالب تخریب در حقیقت به تبلیغ ضمنی آنها می پردازند.